poniedziałek, 4 września 2017

Rozbłyski Słoneczne

Życie na Ziemi wydaje się stałe i spokojne. Jednak jesteśmy tak naprawdę uzależnieni od naszej gwiazdy oddalonej o 150 mln km czyli Słońca. Gwiazda ta ma 4,5 mld lat i należy do gwiazd karłowatych ze względu na swoje rozmiary. Słońce jest niczym nie wyróżniającą się gwiazdą wśród miliardów gwiazd w galaktyce. Jednak nas nie interesuje cała galaktyka. Słońce jest jedno a jego oblicze nie do końca jest wam znane. Chciałem wam przedstawić więc jego wybuchową naturę.


Od ponad stu lat ludzkość jest zależna od elektryczności. Każda dziedzina naszego życia w jakimś stopniu zależna jest od komputerów oraz urządzeń elektronicznych. Co wy na to jakby nagle to wszystko przestało działać? Nagle okazuje się że to wszystko przestaje istnieć. Wasze konta bankowe nie istnieją. Nie działa GPS. Nie działa transport i logistyka. Sklepy nie działają jak powinny. Komunikacja na świecie upada...

Skąd takie złowieszcze prognozy? A no z bardzo bliska. Prosto ze Słońca...

Nasze Słońce obserwowane od wielu już lat posiada tzw cykle aktywności. Są takie lata gdzie na Słońcu roi się od plam a są takie gdzie o plamę bardzo ciężko a tarcza słoneczna w większej ilości czasu pozostaje pusta. Są to tzw cykle 11 letnie. Co mniej więcej tyle czasu nastają cykle maksimów aktywności słonecznej a pomiędzy nimi istnieją minima.

 
Cykle aktywności słonecznej
Kiedy Słońce zbliża się do swojego szczytu aktywności jego potencjał magnetyczny rośnie. Rośnie liczba plam oraz ich wielkość. 


Pola magnetyczne plam mają wiele rodzajów. 

Najbardziej klasyczne plamy typu ALFA składają się z maksimum kilku plamek lecz najczęściej z jednej. Ich potencjał wybuchowy jest bardzo słaby i mieści się zazwyczaj w rozbłyskach klasy B

Plama Beta cechuje się większą średnicą oraz zwiększoną eksplozywnością. Jej potencjał rozbłyskowy to maksymalnie eksplozje w klasie C

Grupa plam może połączyć się liniami z innymi grupami co powoduje niestabilność pola oraz powstanie grupy o magnetyzacji Beta Gamma. Są to już bardzo niestabilne miejsca gdzie może dochodzić do rozbłysków klasy M

Jeśli to dla was za mało to plamy o dużym zagęszczeniu i wielkości w grupie mogą uzyskać status magnetyczny Beta Gamma Delta. Te najrzadsze grupy plam słonecznych mają zdolność emisji zjawisk klasy X

W zależności od siły rozbłysku słonecznego może nastąpić koronalny wyrzut masy. Jest to tzw CME. Nic innego jak wyrzut materii z Słońca spowodowany wybuchem podczas rozbłysku słonecznego. Rozbłyski klasy A B i C nie są zdolne do stworzenia wystarczającej energii by uwolnić silne CME jednak są ku temu wyjątki jak nieraz mogliśmy obserwować

Silne CME uwolnione z rozbłysku klasy C


Najsilniejszy rozbłysk zarejestrowany do dzisiaj


 Rozbłyski klasy M i X są bardzo silne energetycznie. Prędkość wyrzutu materii z Słońca jest znacznie szybsza a uderzenie w Ziemskie pole magnetyczne na tyle silne iż powoduje ciężkie burze magnetyczne.

 Sprawa jest bardzo prosta. Im więcej plam o silnie rozbudowanych polach magnetycznych tym więcej możemy się spodziewać silnych eksplozji. Gdy skierowanie takiego obszaru jest zwrócone do Ziemi na wprost możemy się spodziewać że uwolnione CME spowoduje zachwianie ziemskiego pola magnetycznego i powstanie rozległych zórz polarnych

Aktualne dane o rozbłyskach można śledzić na stronie:

https://www.spaceweatherlive.com/pl/aktywnosc-sloneczna/rozblysk-sloneczny

Aktualne regiony występowania plam wraz z ich dokładnym opisem magnetyzmu znajdziemy na:

https://www.spaceweatherlive.com/pl/aktywnosc-sloneczna/regiony-wystepowania-plam-slonecznych

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz