Oglądając nocne niebo musimy znać kilka zasad a także pojęć jakie w tym sporcie istnieją. Czy to obserwujemy gołym okiem czy poprzez sprzęt astronomiczny zasady są bardzo podobne.
Gwiazdy są punktami. Tak bardzo proste zdanie jednak właśnie ich jasność i ta namacalna obecność sprawia, że to właśnie je jako pierwsze zobaczymy na niebie spoglądając w niebo. No chyba że świeci nam jasno Księżyc ale o tym później :) Gwiazdy są jasne punktowe i znając kilka prostych zasad możemy nawet sprawdzić ostrość i stan naszego wzroku.
Środkowa gwiazda dyszla Wielkiego Wozu znana jako Mizar to tak naprawdę gwiazda podwójna. Osoby z dobrym wzrokiem zaraz obok Mizara dostrzegą słabszą gwiazdkę. Jest to Alkor, towarzysz Mizara na nieboskłonie. Jeśli już widzisz te dwie gwiazdki to jest bardzo dobrze :D Znaczy, że zdolność rozdzielcza twojego oka jest na dobrym poziomie.
Kolejna gwiazda to już wersja Hardcore poprzedniej. Niedaleko jasnej gwiazdy Wega znajduje się gwiazda podwójna Epsilon Lutni. Tutaj już trzeba wykazać się nie lada ostrym wzrokiem by gołym okiem oba składniki rozdzielić. Co ciekawe obie te gwiazdy są używane także do testów rozdzielczości naszego sprzętu astronomicznego. Każda z tych gwiazdek to także układ podwójny jednak tylko duże powiększenia ukażą nam dodatkowe składniki.
Sprzęty o średnicy 150 mm bez problemu rozdzieli oba obiekty.
Podstawową metodą obserwacji obiektów słabych widocznych na granicy ludzkiego widzenia jest tak zwana metoda zerkania. Oko człowieka składa się z czopków i pręcików z czego centralna część oka zawiera pręciki. Są one odpowiedzialne za widzenie dzienne. Mało osób jednak wie, że czopki są odpowiedzialne za widzenie nocne jednak w skalach szarości. Nie zmienia to faktu, że to właśnie boczna część oka odpowiada za widzenie dużo słabszych obiektów. Doskonałym przykładem na to i zarazem ćwiczeniem niechaj będzie przykład galaktyki Andromedy. Spoglądając na nią na wprost możemy mieć problemy z jej dostrzeżeniem. Jednak spójrzmy leciutko w bok a ukaże się nam ona dużo wyraźniej. Właśnie na tym polega metoda zerkania.
To samo tyczy się obserwacji teleskopowych. Chcąc wyłuskać obiekty będące na granicy naszego widzenia polecam patrzeć nieco w bok.
Osoby korzystające z montaży bez prowadzenia a także systemu Go-To mają często problemy z znalezieniem wielu obiektów. Kiedy chcemy znaleźć jakiś obiekt często posiłkujemy się mapami nieba jednak kiedy obiekt jest niewidoczny nawet w szukaczu urządzenia musimy posiłkować się tzw umownymi liniami na niebie. Doskonałym do tego narzędziem są gwiazdy których linie przedłużane między którymi znajduje się obiekt są bardzo pomocne w jego namierzeniu.
Doskonałym ku temu przykładem jest sposób znalezienia gwiazdy polarnej posiłkując się gwiazdami Wielkiego Wozu. Jak to zrobić widać na grafice powyżej.
A wy jakie metody do obserwacji a także do znajdowania obiektów wykorzystujecie?? Podzielcie się nimi w komentarzach :D
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz